Mad Catz R.A.T. TE

Spis treści
1. Specyfikacja
2. Waga, wielkość, kształt
3. Precyzja
4. Jakość wykonania: obudowa, kabel, ślizgacze, wnętrze
5. Przyciski i scroll
6. Oprogramowanie i podświetlenie
7. Wrażenia w trakcie grania
8. Podsumowanie

Myszka była testowana na Windows 7x64 i XP. Szybkość wskaźnika: 6/11 oraz z wyłączoną akceleracją (bez zwiększenia precyzji wskaźnika). Testowane na wersji oprogramowania oraz drivera - 7.0.31.77.

>>Objaśnienia pojęć użytych w recenzji<<

1. Specyfikacja

• sensor: Philips Twin-Eye Laser™ - najnowszej generacji (nie ma oficjalnie podanego modelu)
• zakresy dpi: od 100 do 8200 (przeskok co 25)
• polling rate: 1000Hz
• połączenie poprzez pozłacany wtyk USB
• rozbudowane sterowniki
• pod 2 głównymi przyciskami - Omron D2FC-F-7N (5M)
• maksymalna szybkość - 6m/s
• pleciony kabel o długości 1.8 m
• wskaźnik aktualnie wybranego poziomu dpi oraz profilu
• 8 przycisków + scroll
• wymiary: 110 do126x70x37, waga 90g (bez kabla)
• mechanizm zmieniający długość myszki
• cena ok. 299zł

2. Waga, wielkość, kształt

Wymiary to: długość - 110mm do 126mm  x szerokość - 70mm w najszerszym miejscu u podstawy (nie wliczając wypustki pod kciukiem) x wysokość - 37mm. Myszka jest wyprofilowana dla praworęcznych graczy lubiących stosunkowo płaskie myszki. Ze względu na dosyć czuły scroll oraz brak miejsca na palec środkowy za kółkiem, zalecamy stosować ułożenie palców 1+2+2. Najefektywniej chwyta się ją fingertipem lub claw-gripem. To co charakteryzuje myszki z Serii R.A.T to możliwość wydłużenia obudowy. Nie inaczej jest z modelem Tournament Edition, w którym tył myszki wysuwa się o dodatkowe 1.6cm. Byłoby to niewątpliwie ciekawe i funkcjonalne rozwiązanie, gdyby nie fakt, że po wydłużeniu i oparciu ręki na myszce, przód traci przyczepność i lekko podnosi się w górę. Ewidentnie brakuje podparcia pod wysuwaną częścią, które pomogłoby zachować poprawną stabilność. Także pozostaje nam albo nie docisnąć tyłu, albo używać myszkę bez wysuwania obudowy.
Po lewej stronie znajduje się wypustka na kciuka, jest duża, wygodna i doskonale spełnia swoje zadanie. Prawy bok jest prawie prostopadły i jest na nim dużo miejsca na palec serdeczny. Część na której znajduje się śródręcze jest lekko zaokrąglana na prawym brzegu. Kształt wraz z gładkim, matowym i delikatnym w dotyku plastikiem sprawia, że chwyt na niej możemy określić jako komfortowy.

R.A.T TE waży jedyne 90g. Chociaż nie każdemu z nas przypadła tak mała waga do gustu, to trzeba przyznać, że po pewnym czasie da się do niej, bez większego problemu przyzwyczaić. Ci z was, którzy używają fingertipa lub claw-gripa nie powinni mieć zastrzeżeń, gdyż niska waga sprzyja znacznie większej zwrotności i lepszemu prowadzeniu myszki w dynamicznych grach. Trzeba jeszcze zaznaczyć, że grając bez mouse bungee lub jakiejś podpórki pod kabel, myszka sprawia wrażenie cięższej (ważąc ją z częścią kabla, która w takiej sytuacji porusza się wraz z myszką, wychodzi ok. 100g).

 3. Precyzja

Aby uzyskać najlepsze osiągi sensora konieczna jest instalacja najnowszych sterowników.

W myszce znajduje się najprawdopodobniej najnowsza wersji sensora Philipsa. W stosunku do starszych modeli nie posiada problemu ruchu kursora w osi pionowej (kursor, nawet jak lekko poruszy się podczas podnoszenia, to jak kładziemy go z powrotem, przeważnie powraca do początkowego punktu). Wydaje się jednak trochę nadczuły na wszelki ruch, można powiedzieć, że jest aż nadto precyzyjny (nawet minimalne drgania wywołane chociażby naciskaniem głównych przycisków myszki lub...dudniącym subwooferem powodują, że kursor może się minimalnie poruszać - rzędu 1-2 pikseli) oraz posiada akcelerację. W praktyce, feeling można przyrównać do A9500/9800.

• Odpowiednia podkładka pod myszkę i LOD – myszka radzi sobie praktycznie z dowolną podkładką. Zalecamy jednak używania twardych padów, ze względu na znacznie lepszy feeling i lepszą precyzję sensora. Trzeba jednak pamiętać, żeby grać na twardych padach, nasza ręka musi być na tyle stabilna, aby podczas klikania, myszka się nie poruszała (lub w jak najmniejszym stopniu). Na szybkiej, śliskiej powierzchni, nawet najmniejszy ruch będzie odwzorowany przez kursor na ekranie. LOD wydaje się dosyć stabilny na większości podkładek. W sterownikach możemy go lekko obniżyć i podwyższyć.
  
  
• Sensor damping – jest to opcja w sterownikach umożliwiająca redukcję wibracji kursora. Mamy możliwość jej całkowitego wyłączenia lub włączenia w 3 trybach: low, medium, high. O ile po włączeniu jej na high, drgania (np. te podczas klikania myszką) są rzeczywiście niższe, to jednak przy wyższym dpi, wyczuwa się jakby sensor chciał ograniczyć zakres naszych ruchów. Znacznie lepiej korzysta się z myszki, gdy ta opcja jest wyłączona.
• Predykcja – występuje, lecz jest bardzo mała.
• Polling rate – stabilne 1000Hz.
• Jittering (nie wywołany czynnikami zewnętrznymi) – myszkę cechuje bardzo niski jitter, nawet przy najwyższych wartościach dpi.

  

• Interpolacja – brak (nawet przy 8200dpi nie występuje).
• Maksymalna szybkość – według producenta sensor osiąga wartości do 6m/s i uważamy to za realny wynik. Chociaż program enotus rejestruje ok. 3.5m/s to chcemy zaznaczyć, że nawet przy maksymalnie szybkich ruchach, nie byliśmy w stanie wywołać akceleracji negatywnej.
  
• Akceleracja pozytywna – sensor posiada zjawisko nazywane "dpi scaling" powiązane z funkcją "sensor damping", co w praktyce widoczne jest jako akceleracja pozytywna. Im mniejszy ruch lub jego brak, tym sensor zmniejsza wartość dpi w celu redukcji drgania, co prowadzi do zmniejszenia szybkości kursora. Jeżeli poruszamy myszką z tą samą prędkością, wtedy nie zauważymy żadnej akceleracji. Im mniejsze dpi tym mniejsza akceleracja. W sterownikach jest możliwość wyłączenia funkcji damping, co powinno równocześnie zniwelować akcelerację, niestety tak się nie dzieje. Wydaje nam się, że prędzej czy później wyjdzie aktualizacja sterowników, która to poprawi. W praktyce, wytworzona akceleracja (przy ok. 400-600dpi) jest na poziomie sensorów laserowych Avago 9500/9800.

4. Jakość wykonania: obudowa, kabel, ślizgacze, wnętrze

• Obudowa: myszkę w 90% (praktycznie wszystkie czarne elementy) pokrywa gumo podobna, anty-ślizgowa powłoka, na której pozostają odciski palców. Część niebieskich wstawek jest wykonana ze śliskiego, gładkiego plastiku. Do korpusu myszki, przymocowano na śrubach boczne panele (podpórkę na kciuka oraz prawą ściankę). Podczas dociskania boków myszki, owe panele lekko się naginają, są dosyć elastyczne, pomimo tego trzyma się to całkiem solidnie. Wydaje nam się, że aby ograniczyć całkowicie ich ruch przydałoby się jakieś aluminiowe łączenie z korpusem myszki. Jak już wspomnieliśmy wcześniej, myszka posiada mechanizm regulujący jej długość. Po naciśnięciu sprężynowej wajchy, gładko i sprawnie możemy rozsunąć tył. W pozycji złożonej, minimalnie się on porusza, jest trochę za luźny. Chociaż nie wydaje nam się, aby owy mechanizmem miałby być przyczyną ewentualnych problemów, to ogólnie nie sprawia on zbyt dobrego wrażenia i wydaje się trochę "na siłę" dorobiony.
• Kabel: Pleciony, masywny, dosyć sztywny o średnicy 3.5 mm i długości 1.8m. Dobrze współgra z mouse-bungee, gdyż łatwo daje się go uformować. Możemy ustawić go w sposób, w którym podczas ruchów, w ogóle nie będzie dotykał podkładki.
• Ślizgacze: U spodu myszki znajduje się 6 niewielkich rozmiarów, teflonowych ślizgaczy. Są one dosyć śliskie i wytrzymałe. Ich grubość jest optymalna, raczej nie doświadczymy problemu z szuraniem podłoża myszki o podkładkę.
• Wnętrze: Aby dostać się do wnętrza, nie trzeba odrywać ślizgaczy, co uważamy za świetne rozwiązanie. Wystarczy odkręcić 4 śrubki (jedną na spodzie myszki,  jedną na lewym panelu, który po zdjęciu umożliwia dostęp do trzeciej oraz czwartą na prawym brzegu obudowy) oraz z wyczuciem i odrobiną siły podnieść górną część obudowy. Ciekawym wizualnie oraz praktycznym elementem są kabelki w mocnym gumowym oplocie wychodzące z wnętrza, łączące się z bocznym panelem. Takie rozwiązanie wydaje się solidne i nie ma obawy o ich przypadkowe uszkodzenie. Główne komponenty są bardzo dobrej jakości, a sposób ich montażu jest bez zarzutu. Z racji na brak miejsca, nie zastosowano standardowych przełączników pod bocznymi przyciskami, a jedynie płaskie przełączniki typu "SMD Tactile".
  
  Nad wszystkim czuwa mikro-kontroler enCoRe III firmy Cypress (specyfikacja).
  

5. Przyciski i scroll

PRZYCISKI

• 2 główne: znajdują się pod nimi przełączniki Omron D2FC-F-7N, mające wytrzymać do 5 milionów kliknięć. Tylko prawy przycisk jest programowalny, wydaje on też minimalnie inny dźwięk.
  • miękkość - 2.5/5 *(5 to najsztywniejsze)
  • głośność - 3.5/5 *(5 to najgłośniejsze)
  • szybkość odbicia (feedback) - 4.5/5 *(5 to najlepszy feedback)
• 2 boczne: są to przełączniki typu SMD Tactile. Nie posiadają żadnego logo producenta. Są w pełni programowalne. Głośność obu przycisków, może się nieco różnić.
  • miękkość - 4/5
    
  • głośność - (patrząc z boku) lewy - 1/5, prawy - 3/5
    
  • feedback - 2/5
• Przycisk boczny "sniper" (SMD Tactile). Podczas jego przytrzymania możemy spowolnić ruchy kursora. Jeżeli nie potrzebujemy takiej funkcji, to możemy go dowolnie zaprogramować.
  • miękkość - 3.5/5
    
  • głośność - 0.5/5
  • feedback - 2/5
• 2 przyciski poniżej scrolla do zmiany dpi (w formie płytki pochylającej się przód-tył) oraz 1 przycisk do zmiany profili (obok LPM). Jeżeli nie chcemy korzystać ze standardowych ustawień, możemy je dowolnie zaprogramować. Wszystkie mają identyczny klik. Również są to bez-firmowe SMD Tactile (trochę inny model niż tych na boku).
  • miękkość - 5/5
  • głośność - 4.5/5
  • feedback - 1/5
• 1 przycisk do zmiany profili (SMD Tactile) jest nieprogramowalny.
  • miękkość - 5/5
  • głośność - 4.5/5
  • feedback - 1/5

SCROLL

• Przycisk "na kółeczku" posiada przełącznik Huano.
  • miękkość - 3/5 *(5 to najsztywniejsze)
  • głośność - 2/5 *(5 to najgłośniejsze)
  • feeling (jak bardzo klik jest charakterystyczny) - 3.5/5 *(5 to najlepszy)
• 24 stopniowy Scroll jest pokryty gumą posiadającą małe wypustki. Posiada płynny i delikatny przeskok.

6. Oprogramowanie i podświetlenie

Testowane na wersji sterowników 7.0.31.77

Oprogramowanie umożliwia nam:

• dowolne zaprogramowanie 7 przycisków oraz scrolla,
• ustawienie czterech poziomów dpi,
• tworzenie i zarządzanie 4 profilami,
• zmianę dpi w zakresie od 100 do 8200 dpi (przeskok co 25dpi),
• przypisanie jednego z predefiniowanych przycisków z klawiatury lub funkcji i skrótów klawiszowych,
• tworzenie makr,
• ustawienie poziomu pobierania prądu (funkcja głównie dla osób korzystających z laptopów)
• ustawienie poziomu spowolnienia kursora po naciśnięciu przycisku "precision aim"
• ustawienie lod,
• ustawienie "sensor damping".

Sterowniki działają w miarę płynnie, czasem może się zdarzyć ich tzw. "crash" z bliżej nie określonej przyczyny lecz nie zauważyliśmy, aby kolidowały z programami lub grami.
Największym mankamentem są bardzo słabo rozbudowane funkcje tworzenia makr.
Nie mamy wpływu, ani na "delay" pomiędzy wciśnięciami ani na sposób powtarzania. Po prostu, po wciśnięciu makra, od razu odpala się cała komenda, którą wcześniej zaprogramowaliśmy. Nie ma mowy, aby np. zrobić sobie interwał pomiędzy strzałami czy też zrobić powtarzalność akcji podczas trzymania przycisku.

Podświetlenie:
Jedynymi podświetlanymi elementami są: wskaźnik dpi oraz wybranego profilu (tuż bok LPM).

7. Wrażenia w trakcie grania

Jak już wspomnieliśmy w trakcie opisywania kształtu myszki, najlepiej trzymać myszkę fignetipem lub claw-gripem, oczywiście bez rozsuwania obudowy. Myszka jest dosyć szeroka, ma dużo miejsca na palce po bokach i jest bardzo stabilna. Jest to typowa konstrukcja nisko-profilowa - czyli praktycznie płaska. Do wagi jak i profilu myszki zawsze należy podchodzić indywidualnie. Również wśród nas, zdania były podzielone i jednym przypadła do gustu innym nie. "Przesiadka" z typowo palm gripowej, mocno profilowanej myszki na niskiego, krótkiego i płaskiego R.A.T'a może wymagać wielu godzin przyzwyczajenia i to bez gwarancji na uzyskanie pełnego komfortu. Natomiast osoby, które do tej pory używały podobnych rozmiarów myszki (np. g9x, xornet) nie będą miały z tym żadnego problemu. Biorąc pod uwagę fakt, że przy fingertipie i claw-gripie w większości ruchy są kontrolowane przez nadgarstek, to niska waga myszki znacznie sprzyja ich szybkości, komfortowi (m.in. braku zmęczenia nadgarstka) i dokładności. Po długich godzinach gry w m.in. CS'a, BF'a i w Dot'ę nikt z nas nie odczuł zmęczenia ręki, ani u nikogo powierzchnia nie wywoływała nadmiernej potliwości, ogólnie ergonomia myszki stoi na dobrym poziomie.
FPS'y (CS:GO, BF4)
Jak chodzi o przyciski i rolkę, to nie było z nimi najmniejszego problemu, zarówno LPM jak i PPM są bardzo responsywne, przycisk odbija na tyle szybko, że bez problemu możemy tapować czy też strzelać seriami. Rolką z kolei bardzo dobrze się operuje podczas zmiany broni. Boczne przyciski są łatwo dostępne i dzięki oprogramowaniu możemy przypisać im wiele przydatnych funkcji. Również przycisk sniper działa bez zarzutu i nie mieliśmy problemu, aby go dosięgnąć. Chociaż mało który z nas na co dzień używa twardych padów, to tym razem byliśmy zgodni, że ta myszka wydaje się precyzyjniejsza właśnie na takiej podkładce, co w wirtualnym boju przekładało się na lepsze rezultaty. Z racji na dużą akcelerację przy wysokim dpi, wręcz koniecznym wydaje się gra na dpi nie większym niż 600. Nie da się jedna ukryć, że o ile w BF4 sensor Philipsa był w miarę znośny, to już w CS'ie grało się dużo ciężej niż na którymkolwiek z polecanych sensorów Avago. Jeżeli szukacie myszki do gry w singlu, to w takim wypadku RAT TE spokojnie wystarczy.
RTS'y i MOBA (W3:TFT, DOTA2)
W naszych testach zawsze używamy już leciwego Warcrafta 3 TFT, ponieważ doskonale obrazuje jak dana myszka spisuje się podczas "microwania" (szybkie - wyrażane w APM, efektywne i dokładne klikanie).
Działanie przycisków jest bez zarzutu. Akceleracja, przez wielu graczy, jest w tego typu grach wręcz pożądana i w tym przypadku sensor Philipsa punktuje. Gra się dobrze, chociaż zdarzyły się sytuacje w W3, w których sensor nie sprostał sytuacji. W porównaniu do sensorów Avago, troszkę precyzji w działaniu jeszcze brakuje. Niemniej, zwrotność myszki oraz jej kształt w dużej mierze rekompensują wady sensora.
W Docie, kontrola nad herosem nie sprawiała najmniejszego problemu. W tego typu grach R.A.T. spisuje się bardzo dobrze.
MMO i RPG (GW2, D3)
Ogólnie na myszce grało się bardzo przyjemnie. Jedyny minus to słabo rozwinięte funkcje makr, które trochę ograniczają możliwości gryzonia. Jeżeli ktoś ich nie używa, to nie ma na co narzekać.

Ocena w kategorii competitive gaming (CS;GO, BF4, APB:R, W3:TFT) – 2/5

8. Podsumowanie

R.A.T. Tournament Edition jest głównie kierowany do grona zwolenników myszek od Mad Catz'a, którzy ponad bezwzględną precyzję cenią design, wygodę i użyteczność wielu dostępnych funkcji w swoich produktach. W najnowszej odsłonie myszki z tej serii, otrzymujecie zdecydowanie niższą wagę, lekko poprawiony sensor, zmienioną kolorystykę z zachowaniem unikatowego wyglądu, pełną funkcjonalność oraz lepszą jakość (w stosunku do 5, 7 i 9tki jest mniej zewnętrznych elementów, które mogą ulec uszkodzeniu). Na plus Mad Catz'a trzeba zaliczyć, że w dużej mierze, to dzięki nim, sensory Philipsa ulegają poprawie. Być może kiedyś będą one mogły na równi rywalizować z najnowszymi sensorami Pixarta (lub dawnymi Avago) i wtedy to my, zwykli użytkownicy najbardziej na tym zyskamy.
Jeżeli do tej pory, nigdy nie mieliście do czynienia z żadną z myszek z serii R.A.T i akurat chcielibyście którąś wypróbować, to model Tournament Edition będzie najlepszym z możliwych wyborem.

Cena w dniu publikacji - ok. 299zł. Sprawdź aktualną cenę tutaj.

Ocena w skali od 0 do 5 (gdzie 5 to najlepiej)

kształt - 4 waga - 4 sensor - 2.5 jakość - 3 powierzchnia - 4.5 przyciski - 3.5 scroll - 4 ślizgacze - 4.5 sterowniki - 3

Produkt dostarczył portal i sieć sklepów dla graczy gamedot.pl. Dziękujemy.